Rok 1348 – wieś Osobnica założona na prawie magdeburskim, przez króla Kazimierza Wielkiego.

1350 – powstaje pierwszy kościół drewniany nad rzeką Bednarką (obecnie na tym miejscu stoi Dom Ludowy). Na uposażenie kościoła król Kazimierz Wielki ofiarował jeden łan magdeburski, 44 morgi ziemi. Na skutek podmywania brzegu, zaistniała potrzeba przeniesienia i powiększenia świątyni.

1512 – konsekracja przeniesionego i powiększonego, drewnianego Domu Bożego, o czym świadczył napis umieszczony na portalu: Ecclesia Haec Co Sec. 1512. Kościół posiadał jedną nawę nakrytą pułapem o wymiarach 10,15 m x 10,15 m, oraz prezbiterium o wymiarach 6,70 m x 9,80 m. Wysokość ścian wynosiła 6,50 m.

Obok kościoła stała dzwonnica z dwoma dzwonami. Miała ona kształt wysokiej ściany nakrytej dachem. Większy dzwon rozbito przy ściąganiu z dzwonnicy. Zachowało się kilka odłamków z napisem „O REX GLORIAE VENI CUM PACE” (Królu chwały przyjdź z pokojem). Odłamki tego dzwonu znajdują się obecnie w Muzeum Narodowym w Krakowie.

Kościół ten służył wielu pokoleniom Osobniczan. Z czasem jednak znów stał się ciasny, nie mógł pomieścić wszystkich parafian, dlatego wybudowano nową świątynię.

1883-1937 – lata proboszczowania ks. Jana Kłosa, budowniczego nowego kościoła.

1906 – 7 lipca konsekracja nowego kościoła, przez biskupa Józefa Fischera, sufragana przemyskiego. według planu architekta Teodora Talowskiego, w stylu neogotyckim, nadwiślańskim. trzynawowy, na planie krzyża rzymskiego, boczne nawy są niższe od środkowej. Wymiary kościoła wynoszą 37 m długości i 22 m szerokości w nawie krzyżowej. Szerokość nawy głównej 8 m, bocznych 4 m. Sklepienie unosi się na wysokości 16 metrów. Wysokość obiektu wynosi; fasady 27 m, wieży 22 i krzyża 4.15 m. Kościół został wyposażony w trzy piękne, neogotyckie ołtarze wykonane w stolarni lwowskiej, figury rzeźbione w drewnie wykonali artyści w Tyrolu łącznie 13 figur.

1909 – wybudowano obecną plebanię.

1927-28 – miało miejsce pierwsze malowanie kościoła, przez artystę malarza, Juliana Krupskiego ze Lwowa.

1931 – 15 października ksiądz dziekan Jan Wilczewski dokonał aktu poświęcenia neogotyckiej kaplicy wybudowanej na miejscu starego kościoła. Bp Franciszek Barda nadał jej tytuł św. Teresy od Dzieciątka Jezus. Na okoliczność jubileuszu, w roku 2006 została odrestaurowana staraniem parafian.

1937-46 – proboszcz ks. Walenty Okulicki

1946-48 – proboszcz ks. Piotr Grądalski

1946 – na miejsce dzwonów zabranych w czasie wojny przez okupanta odlano dzwon „Stanisław” w odlewni Felczyńskich w Przemyślu.

1948-60 – proboszczem ks. Ludwik Sieradzki, którego staraniem zakupiono dwa nowe dzwony „Maryja” o wadze 255 kg. i „Jadwiga” ważący 86 kg.

1960-69 – proboszcz ks. Julian Fiedeń. Do kościoła zrobiono 32 nowe ławki w Miejscu Piastowym.

1969-2002 – proboszcz ks. Józef Łasica

1970 – na miejscu zniszczonych kamiennych schodów do kościoła wykonano betonowe i założono nowe nagłośnienie Firmy Lisińskiego z Tarnowa.

1972 – wokół kościoła zrobiono chodnik.

1973-74 – ogrodzenie placu kościelnego.

1975 – wykonano ogrzewanie kościoła na olej opałowy.

1979-1980 – odnowienie polichromii przez artystę Zygmunta Wiglusza z Krakowa oraz miejscowego malarza Mieczysława Burdę.

1990 – zmieniono pokrycie kościoła z dachówki na blachę trapezową.

1994 – zmiana ogrzewania w kościele na gazowe.

2002 – proboszczem ks. Czesław Szewczyk. Ocieplono sklepienie kościoła, doprowadzono wodę do zakrystii.

2003 – założono nowe nagłośnienie Firmy RDUCH z Rybnika. Został zamontowany napęd elektromagnetyczny do poruszania dzwonów. Przeprowadzono konserwację kamienia podmurówki kościoła i wyłożono chodnik kostką brukową. 

2004 – wybudowano obok kościoła grotę Maki Bożej z Lourdes, która została poświecona przez Superiora O. Zbigniewa Pałysa.

Odkryto uszkodzony podczas działań wojennych witraż z ornamentyką liściastą, podświetlający główny ołtarz. Renowację witraża przeprowadziła Huta Szkła w Jaśle.

Przebudowie poddane zostało prezbiterium z ołtarzem soborowym, według projektu profesora Politechniki Krakowskiej dra Andrzeja Kadłuczki. Ołtarz i ambonkę z granitu chińskiego, posadzkę z marmuru portugalskiego, oraz granitowe schody wejściowe, wykonała Firma Kamieniarska Kazimierza Wolskiego z Mizernej k. Czorsztyna.

Polichromię wnętrza odnowił artysta Mieczysław Burda. On też przeprowadził renowację ołtarzy; głównego i Matki Bożej, zaprojektował kaplice różańcowe, które finansowali sponsorzy. Uroczystego poświecenia kaplic oraz Figury MB Fatimskiej dokonał Biskup Rzeszowski Kazimierz Górny. W tym roku również wzniesiono figury Patronów Parafii; św. Jadwigi i św. Stanisława BM, których model wykonał artysta Robert Motyka z Siedlisk bobowskich. Odlewu figury św. Stanisława i tablic różańcowych z materiału szlachetnego wykonała Firma JAFFAR a sponsorował Prezes Firmy Edward Gierut.

2005 – Generalnemu remontowi poddane zostały organy, które zasługują na szczególną uwagę. Pochodzą z 1891 roku. Jest to instrument 9 głosowy o frakturze mechanicznej, firmy Jana Śliwińskiego ze Lwowa. Celem powiększenia chóru muzycznego, dokonano przesunięcia instrumentu. Prace te przeprowadziła Firma Krzysztofa Jakubowskiego z Wieprza k. Żywca.

Renowacji poddano również mury zewnętrzne świątyni a wieże pokryte zostały taśmą miedzianą, w stylu caro. Wieżę główną, pokryła Firma blacharska Jacka Komperdy z Pieniążkowic. Prace prowadził majster Krzysztof Świętek a pomagali mu miejscowi fachowcy; Mieczysław Wątroba, Władysław Bartuś, Piekarz Tadeusz i Stanisław oraz Jan Matiaszewski.

Przy remoncie sygnaturki pracowała Firma Ciesielska Stefana Kośka a blacharskie roboty wykonali, miejscowi fachowcy, którzy pracowali przy wieży głównej, pod nadzorem Władysława Bartusia. Dwa krzyże zwieńczające wieże, z materiału nierdzewnego, wykonał bardzo starannie mistrz Mieczysław Wątroba. Pomagał mu Czesław Gorczyca, Jan Matiaszewski i Tadeusz Piekarz.

2006 – Rok Jubileuszowy 100-lecia kościoła. 30 lipca, podczas głównych uroczystości obchodów stulecia Świątyni został konsekrowany ołtarz soborowy, przez Biskupa Rzeszowskiego Kazimierza Górnego.

Wzniesiono w parku przykościelnym kaplicę MB Fatimskiej, według projektu arch. Macieja Trzódka z N. Sącza. Częściowo sponsorowały dzieci pierwszo komunijne.

2007 – Artysta Mieczysław Burda przeprowadził renowację ołtarza NSPJ. i wykonał kapliczkę MB Saletyńskiej – dar dzieci pierwszokomunijnych, powstał też pomnik Sługi Bożego JPII.

2008 – Na bazie budynków gospodarczych zaistniał Parafialny Dom Kultury. Zakończono renowację polichromii kościoła, przez artystów: Mieczysława Burdę, Ryszarda Ochałka i Jana Kukułkę.

2009 – Utwardzono ponad 1000 m² parkingu przykościelnego, kostką i asfaltem.

2010 – W ogrodzie plebańskim wybudowano Drogę Krzyżową i Drogę Światła. Pomysł i sponsoring Ks. Jubilata Franciszka Malarza, emerytowanego proboszcza z Wysowej, rodaka z Podłopienia.